Zaplešimo - Bečki valcer

Jedan od najspektakularnijih i najpopularnijih društvenih plesova,bečki valcer je tipični proizvod kulture gradjanskog društva.Javlja se pod imenom LANDLER u Južnoj Nemačkoj i u Bavarskoj još u 17. veku.U Englesku se prenosi 1816. godine da bi u drugoj polovini 19. veka doživeo procvat u Beču kao salonski valcer.






Bio je ,,kralj,, plesova u Evropi ceo 19. vek sve do prodora novog talasa američkog jazz sinkopiranog ritma na prelasku u 20. vek.Valcere za igru su najviše pisali Jozef Landler i oba Johana Štrausa.Dinastija Štraus je valceru dala neophodnu eleganciju i lepršavost i konačni romantični karakter po kome ga i danas prepoznaju.

Kao sportski ples se počeo razvijati u 20. veku.Iz plesa landler je uzeto oko 1800 koraka.Oni su preradjeni tako što je odredjeno samo šest koraka bečkog valcera i odredjena je brzina muzike za ples.

Moderni oblik bečkog valcera,koji je standardizovan 1927. godine, je kretanje plesnog para po podijumu sa izmenama levih i desnih okreta, izbačeni su nakloni (koristili se na početku igre), dozvoljeni su okreti u mestu (fleckeri) u levo i u desno.Konačna odluka je doneta 1983. godine kada je odlučeno da tehniku čine desni i levi okret,desni i levi flecker,promena iz desnog u levi okret i obrnuto i kontra ček kao promena iz desnog u levi flecker i obrnuto.

Za bečki valcer je karakteristično ravnomerno okretanje po plesnom pravcu.Koristi se dizanje i spuštanje, koje je nešto manje nego kod engleskog valcera.Izvodi se u taktu 3/4.